Reumatoïde artritis (RA) is een chronische aandoening die pijnlijke ontstekingen in de gewrichten veroorzaakt. Het is een auto-immuunziekte. Het kan leiden tot enorme schade zoals misvorming en verstijving van de gewrichten en daardoor functieverlies.

Er zijn ongeveer 360 gewrichten in het menselijk lichaam, waarvan er ongeveer 100 beweeglijk zijn. In principe zijn gewrichten verbindingsstukken tussen de stijve botten of kraakbeenstructuren – de gewrichten zorgen dus voor de mobiliteit van het lichaam. Gewrichten bestaan uit twee botstructuren, gewrichtskop en gewrichtsholte, die als puzzelstukjes in elkaar passen. De oppervlakken die elkaar raken zijn bedekt met beschermend kraakbeen en zijn bovendien gescheiden door een holte gevuld met gewrichtsvloeistof, die als buffer fungeert.

Het kraakbeen wordt gevormd door een type II collageen matrix waarin proteoglycanen en glycosaminoglycanen, zoals hyaluronzuur, worden opgenomen voor stabilisatie. Collageen type II is ook een belangrijk bestanddeel van gewrichtskraakbeen en vormt de basissubstantie van het bindweefsel. Een hechte bindweefsellaag omringt bovendien het gewricht en biedt stabiliteit.

Ongeveer 300.000 van alle volwassenen in Nederland heeft de diagnose reumatoïde artritis. De auto-immuunziekte treft ongeveer 50% meer vrouwen dan mannen. Binnen de geneeskunde is er geen behandeling die RA geneest. In principe kunnen mensen van elke leeftijd reumatoïde artritis krijgen – zelfs kinderen en adolescenten (juveniele reumatoïde artritis). Chronische polyartritis komt echter vooral bij oudere mensen voor. Vrouwen worden het meest getroffen tussen de leeftijd van 55 en 64 jaar. Bij mannen treedt RA vaak op bij de leeftijd 65 tot 75 jaar.

Juveniele reumatoïde artritis

Wanneer kinderen en adolescenten jonger dan 16 jaar reumatoïde artritis ontwikkelen, wordt dit juveniele idiopathische artritis genoemd – wat zich laat vertalen als “ontsteking van de gewrichten” (artritis) bij “jonge mensen” (juveniel) met “onbekende oorzaak” (idiopathisch). In het verleden werd in dit verband ook de term juveniele reumatoïde artritis gebruikt.

Symptomen en oorzaken

Reumatoïde artritis (RA) begint vaak met algemene klachten. Vaak gaat het om griepachtige verschijnselen, zoals lichte koorts, vermoeidheid, gebrek aan eetlust en gewichtsverlies. Dit wordt gevolgd door pijnlijke ontstekingen en zwellingen van de gewrichten.

In het begin worden de kleine gewrichten van de vingers en tenen en ook de polsen aangetast. Gewoonlijk zijn het vooral de basis- en middengewrichten die ontstoken raken. De eindgewrichten, daarentegen, zijn bijna nooit aangetast. In de regel doen de symptomen zich bijna altijd aan beide lichaamshelften voor, d.w.z. aan beide handen en beide voeten.

Later kunnen ook middelgrote tot grote gewrichten zoals ellebogen, schouders en knieën worden aangetast. Kenmerkend is dat de pijn aanhoudt zelfs wanneer de patiënt rust en het verergert ‘s nachts, ook wanneer de patiënt druk uitoefent op het aangetaste gewricht.

Zogenaamde ochtendstijfheid is ook typisch. Dit verwijst naar een sterk verminderde beweeglijkheid van de aangetaste gewrichten direct na het ontwaken, die ten minste 60 minuten aanhoudt. Ochtendstijfheid kan echter ook uren aanhouden. Samen met de pijn worden de patiënten ernstig beperkt in hun mobiliteit en in veel dagelijkse activiteiten. Knopen dichtdoen, een strik maken, een koffiekopje vasthouden of een deksel losdraaien wordt dan een echt probleem. Er is een gebrek aan grijpkracht, maar ook aan mobiliteit. Dit betekent dat een vuist maken meestal niet meer mogelijk is.

Bij 20 tot 40 procent van de patiënten met reumatoïde artritis ontstaan ook zogenaamde reumaknobbels. Ze worden ook granulomen of ontstekingsknobbels genoemd. Dit zijn kleine, harde, beweeglijke knobbeltjes onder de huid die ontstaan uit afweercellen van het immuunsysteem. Zij zijn ongevoelig en doen geen pijn, zelfs niet wanneer er directe druk op wordt uitgeoefend. Reumaknobbels komen bij voorkeur voor op delen van het lichaam die in het dagelijks leven aan verhoogde druk worden blootgesteld, bijvoorbeeld op de achterkant van het hoofd wanneer men ligt of op de strekzijden van de onderarmen en ellebogen wanneer men zich opricht. Zij kunnen zich echter ook vormen in inwendige organen, zoals de longen, waar zij geen ongemak veroorzaken en vaak alleen zichtbaar worden gemaakt met behulp van röntgen of MRI

Beloop

Het beloop van reumatoïde artritis varieert van patiënt tot patiënt. In de meeste gevallen begint de ziekte sluipend en breidt zich geleidelijk uit naar meer en meer gewrichten. Het treedt gewoonlijk op in episoden, met rustige fasen afgewisseld met actieve fasen.

Chronische polyartritis kan echter ook abrupt optreden en binnen enkele weken of maanden bijna alle gewrichten aantasten. Indien geen therapie wordt gegeven, worden het aangetaste gewrichtskraakbeen en de botten blijvend beschadigd, wat kan leiden tot de volledige vernietiging van de zieke gewrichten. Aangezien reumatoïde artritis een systemische ziekte is, d.w.z. dat zij het gehele lichaamssysteem aantast, kan zij niet alleen de gewrichten aantasten, maar ook organen zoals de longen, de lever, de nieren, het hart, de maag, de darmen en de ogen, alsmede inwendige structuren zoals de zenuwen, het klierweefsel en de bloedvaten.

Oorzaak

Chronische polyartritis, reumatoïde artritis is een van de zogenaamde auto-immuunziekten. Dit is het geval wanneer het immuunsysteem niet alleen schadelijke indringers van buitenaf, zoals ziektekiemen en bacteriën, bestrijdt, maar ook het eigen weefsel van het lichaam aanvalt. In het geval van reumatoïde artritis is de aanval vooral gericht op het gewrichtskapsel. Als gevolg daarvan ontstaan ontstekingsreacties die kunnen leiden tot pijn en enorme schade aan het aangetaste gewrichtskraakbeen, de botten en de zachte weefsels

De reden waarom het immuunsysteem op de verkeerde manier reageert, is nog niet duidelijk. Het enige wat tot nu toe bekend is, is dat genetica een zekere rol speelt. Dit betekent dat als er in iemands familie veel chronische polyartritis voorkomt, het risico om de ziekte te krijgen navenant toeneemt.

Naast genetische factoren lijken ook bepaalde omgevingsfactoren het ontstaan van de ziekte te bevorderen of zelfs te veroorzaken. Het is bekend dat roken kan bijdragen tot de ontwikkeling van reumatoïde artritis en het is aangetoond dat roken het verloop van de ziekte verergert. Stress met bijnierzwakte, depressie, overgewicht, dysbiose, lekkende darmsyndroom, alcohol, hormoonstoornissen (bv. oestrogeendominantie), virusziekten en gebrek aan lichaamsbeweging hebben ook een negatief effect.

In de praktijk is het duidelijk dat reumatoïde artritis vaak verergert in psycho-emotionele stresssituaties. Door beter om te gaan met stressvolle situaties kan een aanzienlijke verbetering van de symptomen van reumatoïde artritis bereikt worden.

Microbioom van de darmen

Het belang van de darmen bij reumatoïde artritis wordt vaak onderschat of over het hoofd gezien. Toch is het darmmicrobioom, d.w.z. het geheel van alle micro-organismen die de darm koloniseren, van essentieel belang voor de menselijke gezondheid. Een dysbiose van het darmmicrobioom wordt – zoals talrijke studies hebben aangetoond – in verband gebracht met diverse ziekten: metabool syndroom, diabetes, ziekte van Crohn en Collitis ulcerosa, prikkelbaar darmsyndroom, darmkanker, neurologische aandoeningen – en ook reumatoïde artritis.

Intestinale Microbiome Plus Ontlastingstest

Analyse van het darmmicrobioom, alsook microbiologische analyse, aerobe en anaerobe gidskiemen, schimmels en gisten, verteringsresiduen, α-1-antitrypsine, calprotectine, galzuren, pancreaselastase, secretoir IgA en zonuline.

Wilt u meer informatie over ontlastingsonderzoek: https://bit.ly/ContactFinesseMedicalCenter

Diagnose

Reumatoïde artritis verloopt snel, vooral in de eerste twee jaar. Om blijvende schade aan de gewrichten en secundaire aandoeningen te voorkomen, is het dus van belang in een vroeg stadium een diagnose te stellen, zodat tijdig maatregelen kunnen worden genomen. Hiervoor zijn uitgebreide onderzoeken nodig. In 2010 hebben het American College of Rheumatology (ACR) en de European League Against Rheumatism (EULAR) een richtlijn ontwikkeld voor de diagnose van reumatoïde artritis, die in hoofdzaak op vier pijlers bestaat:

– anamnese

– lichamelijk onderzoek

– bloedonderzoek

– beeldvorming

In een gedetailleerd anamnesegesprek vraagt de behandelaar eerst naar de precieze voorgeschiedenis van de ziekte. Mogelijke aanwijzingen van chronische polyartritis in het beginstadium zijn onder meer de volgende

  • Meer dan twee gewrichtszwellingen die langer dan zes weken duren en symmetrisch op beide lichaamshelften voorkomen.
  • Ochtendstijfheid van de aangetaste gewrichten die minstens een uur aanhoudt.
  • In het gesprek met de patiënt wordt ook nagegaan of er in de familie reeds gevallen van reuma voorkomen of hebben voorgedaan. Dit wordt gevolgd door een gedetailleerd lichamelijk onderzoek. De behandelaar onderzoekt het aantal, de positie en de beweeglijkheid van de ontstoken gewrichten, controleert de symmetrische verdeling en voelt op mogelijke reumatische knobbels.
  • Indien het vermoeden van reumatoïde artritis (chronische polyartritis) wordt bevestigd, wordt een bloedonderzoek verricht. Het bloedonderzoek zoekt onder andere naar ontstekingsmarkers en reumafactoren. Reumafactoren zijn auto-antilichamen die vaak zeer verhoogd zijn bij reuma. Zij worden beschouwd als een belangrijke aanwijzing voor de diagnose, maar komen slechts bij ongeveer 65 tot 80 procent van de getroffenen voor.
  • Indien geen reumafactor wordt gevonden, betekent dit niet dat er geen reuma is. Anderzijds wijst een reumafactor in het bloed zeer waarschijnlijk op een auto-immuunziekte. Verschillende beeldvormingsmethoden, zoals echografie, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) en röntgenstralen, worden gebruikt om de toestand van de gewrichten te beoordelen en om te bepalen in hoeverre de ziekte is gevorderd.
  • Ook belangrijk: zijn er of waren er stresssituaties in het leven van de betrokkene? – zoals vaak wordt aangetroffen bij auto-immuunziekten.

Therapie

Reumatoïde artritis (RA) kan niet worden genezen met conventionele geneeskunde alleen. In combinatie met de orthomoleculaire geneeskunde kan significante verbeteringen worden bereikt. Een vroeg begin van de therapie is doorslaggevend voor het succes van de behandeling. Indien mogelijk moet hiermee worden begonnen in de eerste drie maanden na het begin van de ziekte, voordat de eerste veranderingen in de gewrichten zichtbaar worden.

Wat te doen bij reumatoïde artritis?

Onze ArtroFin® behandeling berust op 3 pijlers.

  • Opheffen van de musculaire disbalans. Door verkortingen van de spieren aan de ene zijde van het gewricht en een verlenging aan de andere zijde, wordt het gewricht niet goed belast. Dit resulteert in een kleiner gewrichtsoppervlak waardoor op die plaats een grotere druk tussen de botdelen en kraakbeen ontstaat. De Liebscher & Bracht methode heft deze disbalans op door middel van osteopressuur in combinatie met oefeningen.
  • Gelijktijdig wordt er eigen plasma in en rond het gewricht ingespoten. Dit eigen plasma bestaat uit bloedplaatjes voor genezing, groeifactoren voor m.n. aanmaak van nieuw collageen en heeft ook een antibacteriële werking, organische en anorganische stoffen. Deze samenstelling zorgt voor smering in het gewricht waardoor de pijn vermindert, aanmaak van nieuw kraakbeen en het werkt ontstekingsremmend. Deze therapie moet 2-3 maal herhaald worden.
  • Kuur van 9 maanden met Arthro Formula® 4 Gold voor het voeden van het kraakbeen (zie hieronder)

Voedingssupplementen van Biogena

Biogena preparaten bestaan uit de meest hoogwaardige grondstoffen. Het zijn de enige in Nederland verkrijgbare middelen zonder hulpstoffen. Deze zuiverheid garandeert de beste werkzaamheid. Gebruik een kuur van deze preparaten drie maanden, of zonodig langer, vóór of als aanvulling op een medicamenteuze behandeling. Heel vaak kan een aanzienlijke verbetering van de symptomen worden bereikt.

Arthro Formula® 4 Gold

Een premium preparaat voor het behoud van de functie van het kraakbeen, de integriteit van de cellen en de bindweefselstructuren. Neem 3×1 capsule per dag met veel water.

Arthro Formula® 4 Gold levert de wetenschappelijk goed gedocumenteerde stoffen chondroïtinesulfaat – de merkgrondstof grondstof CS b-Bioactive® – en glucosamine, die beide belangrijke bestanddelen van het kraakbeenweefsel zijn. Met HyalJoint® bevat dit product een tweede merkgrondstof die een complex met hoge biologische beschikbaarheid biedt van natuurlijk hyaluronzuur, collageen en speciale mucopolysacchariden. Vitamine C draagt bij tot de vorming van collageen en dus tot normale kraakbeen- en botfunctie, terwijl mangaan de vorming van bindweefsel ondersteunt. Bovendien helpen de micronutriënten mangaan, koper, selenium, alsmede vitamine C en vitamine E om de cellen te beschermen tegen oxidatieve stress.

Met deze combinatie van actieve ingrediënten biedt Biogena Arthro Formula® 4 Gold een uitgebreide aanvulling op uw dagelijkse voeding voor het behoud van de kraakbeenfunctie, de celintegriteit en de bindweefselstructuren bij fysieke inspanning en bij ouderen.

Basogena® 5e Basenpulver (voldoende voor 3 maanden)

Los dagelijks een opgehoopte theelepel poeder (4 g) op in water en drink onmiddellijk op. Gebruik met tussenpozen bij een maaltijd. Mensen met reumatische aandoeningen hebben een verstoord zuur-base evenwicht, met een zuur-dominantie. Klinische studies bevestigen dat er een verband bestaat tussen latente hyperaciditeit en chronische ontstekingsziekten. De inname van alkalisch-vormende mineraalverbindingen, zoals natriumbicarbonaat, calcium, kalium en magnesium, kan bijdragen tot een vermindering van de ziekteactiviteit en verlichting van de pijn.

Weihrauch 400, 60 capsules (6 verpakkingen voor een kuur van 3 maanden)

Neem dagelijks 2 capsules met een ruime hoeveelheid vloeistof bij de maaltijd. Vanwege hun ontstekingsremmende, corticomimetische (d.w.z. met cortison vergelijkbare) en immunomodulerende werking worden wierookextracten (Boswellia serrata) met name gebruikt voor de behandeling van pijn en als aanvullende therapie bij reumatische aandoeningen. De boswelliazuren die het bevat zijn geschikt voor het verlichten van acute en chronische pijn veroorzaakt door ontstekingsprocessen in gewrichten, spieren en de wervelkolom.

DoloZym forte Gold, 90 capsules (3 verpakkingen voor een kuur van 3 maanden)

Neem 1×3 capsules per dag met een ruime hoeveelheid water in op een lege maag (30-60 minuten voor de maaltijd) of tenminste 2 uur na een maaltijd. DoloZym forte Gold is een hoogwaardig preparaat met proteolytische enzymen, natuurlijke flavonoïden en druivenpitextract. Het wordt gebruikt als een doeltreffend middel tegen ontstekingen en pijn. Bovendien breken de proteolytische enzymen Bromelaïne (ananas), Papaïne (papaja), Trypsine en Chymotrypsine immuuncomplexen af, die verantwoordelijk zijn voor ontstekingsschade aan het weefsel bij gewrichtsaandoeningen.

MSM Gel

Voor uitwendig gebruik, meerdere malen per dag of naar behoefte dun aanbrengen op spieren en gewrichten en zachtjes inwrijven. Schudden voor gebruik. Niet gebruiken in de buurt van de mond, ogen of slijmvliezen. Niet gebruiken bij kleine kinderen en zuigelingen of tijdens zwangerschap en borstvoeding. MSM Gel is een verzachtende gel met de zwavelhoudende natuurlijke stof methylsulfonylmethaan, kortweg MSM genoemd, in combinatie met arnica, kamfer en menthol. MSM is een natuurlijke zwavelverbinding die ook in voeding voorkomt.

Reumatoïde artritis: conventionele geneesmiddelen

Het belangrijkste doel van de therapie bij reumatoïde artritis (of polyartritis) is de ontsteking te stoppen om dreigende gewrichtsschade of zelfs gewrichtsvernietiging te voorkomen, of deze ten minste zo lang mogelijk uit te stellen. Voor dit doel worden verschillende geneesmiddelen met verschillende werkingsmechanismen gebruikt. De behandeling hangt af van het individuele verloop en de ernst van de ziekte. Het wordt op gezette tijden geëvalueerd en aangepast.

Anti-inflammatoire pijnstillers: NSAID’s

Voor de acute behandeling van ontstoken gewrichten worden vaak zogenaamde niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) gebruikt, zoals ibuprofen, diclofenac of coxib’s, vooral in het begin van de ziekte. Zij bestrijden de belangrijkste symptomen van reumatoïde artritis op betrouwbare en snelle wijze omdat zij een pijnstillende en ontstekingsremmende werking hebben. Zij hebben echter geen invloed op het verloop van de ziekte zelf. Er kunnen ook ongewenste bijwerkingen optreden, omdat deze groep geneesmiddelen het slijmvlies van maag en darmen aantast, wat kan leiden tot maagzweren en darmproblemen. Bij langdurig gebruik kunnen deze medicijnen ook de nieren beschadigen. Daarom mogen NSAID’s alleen tijdelijk worden gebruikt, in een zo laag mogelijke dosis en samen met een maagzuurremmer.

Corticosteroïden

Geneesmiddelen die cortison bevatten kunnen ook zorgen voor een snelle en sterke verlichting van de symptomen tijdens een acute reumatische opflakkering. Cortison is een hormoon dat het lichaam zelf aanmaakt in de bijnierschors. Wanneer het als geneesmiddel wordt toegediend, is het een van de sterkste ontstekingsremmers. Geneesmiddelen die cortison bevatten, worden daarom vooral gebruikt voor de behandeling van ernstige episoden met sterk ontstoken en gezwollen gewrichten. Zij helpen de acute pijn binnen zeer korte tijd te verlichten en de gewrichtsfunctie weer te verbeteren.

Cortison bevattende geneesmiddelen mogen echter alleen op korte termijn worden toegediend voor een beperkte periode van enkele weken tot enkele maanden, omdat zij bij langdurig gebruik een aantal ernstige bijwerkingen kunnen veroorzaken. Deze omvatten osteoporose, gewichtstoename, insulineresistentie en diabetes, hoge bloeddruk en verhoogde vatbaarheid voor infecties.

Als cortison wordt genomen, neem het dan goed in:

Cortison bevattende geneesmiddelen moeten zo mogelijk tussen zes en acht uur ‘s ochtends worden ingenomen. Dit is ook de tijd dat het lichaam de meeste cortison produceert. Dit betekent dat het innemen van het hormoon naast de normale dosis de processen in het lichaam het minst verstoort. Het is voor het organisme gemakkelijker om hoge doses cortison te verwerken als men zich aan het natuurlijke patroon houdt en de medicijnen inneemt op de momenten dat het lichaam zelf cortison vrijgeeft.

Als u lichamelijk actief bent en sport, kunt u de ongewenste effecten van een behandeling met corticosteroïden vermijden: Lichaamsbeweging stabiliseert de botstructuur, vertraagt de afbraak van spiereiwitten en heeft een positief effect op het suikermetabolisme. Op die manier kan men actief iets doen tegen de stijging van de bloedsuikerspiegel als gevolg van de cortison-therapie.

Lichaamsbeweging en gezonde voeding hebben ook een positief effect op het verlies van botmassa. Neem een extra portie eiwitten en calcium uit plantaardig voedsel. Aangezien cortison ervoor zorgt dat het lichaam minder zout uitscheidt, moet u ook letten op een zoutarm dieet.

Basisgeneesmiddelen bij reumatoïde artritis

  • Voor de behandeling op lange termijn van reumatoïde artritis worden tegenwoordig standaard de zogenaamde basisgeneesmiddelen gebruikt. Zij worden beschouwd als de belangrijkste pijler bij de behandeling van chronische polyartritis, omdat zij niet alleen de symptomen van de ziekte bestrijden, maar ook rechtstreeks ingrijpen in het verloop van de ziekte. Met behulp van basismedicijnen is het mogelijk nieuwe aanvallen van de ziekte te onderdrukken. Dit betekent dat de voortgang van de ziekte actief kan worden vertraagd en dat de dreiging van gewrichtsvernietiging aanzienlijk kan worden uitgesteld.
  • In het beste geval kunnen basismedicijnen zelfs helpen om de ziekte volledig te stoppen. Zelfs bij langdurig gebruik worden basismedicijnen veel beter verdragen dan cortison of NSAID’s. Bijwerkingen zijn echter ook mogelijk. Zoals maagklachten en misselijkheid.
  • Het meest gebruikte basismedicijn voor de behandeling van chronische artritis is methotrexaat (MTX). Tot de groep van basisgeneesmiddelen behoren echter ook azathioprine, sulfasalazine, leflunomide en ciclosporine. Basismedicijnen moeten zo vroeg mogelijk in de reumatherapie worden gebruikt. Het volledige effect ervan laat echter op zich wachten tot na ongeveer drie tot zes maanden. Vooral in het begin of als het effect van de basismedicatie alleen niet voldoende is, wordt de behandeling daarom tijdens een acute aanval gedurende korte tijd ook gecombineerd met cortison-houdende medicijnen of NSAID’s.
  • Biologische geneesmiddelen voor reumatoïde artritis
  • Biologische geneesmiddelen zijn de nieuwste groep geneesmiddelen in de strijd tegen reumatoïde artritis en worden sinds ongeveer het begin van de jaren 2000 gebruikt om reuma te behandelen. Dit zijn genetisch gemanipuleerde eiwitten die rechtstreeks ingrijpen in de immuunprocessen van het lichaam en verkeerd gerichte ontstekingsprocessen in het lichaam actief onderdrukken. De biologische geneesmiddelen die zijn goedgekeurd voor de behandeling van reumatoïde artritis zijn onder meer:
  • -TNF-blokkers, zoals adalimumab, etanercept, certolizumab, golimumab of infliximab.
  • – Abatacept, een T-cel activatie remmer.
  • – Rituximab, een B-cel antilichaam
  • – Tocilizumab, een interleukine-6 antilichaam
  • – Anakinra, een interleukine-1 antilichaam
  • Het effect van biologische geneesmiddelen is veel sneller dan dat van basisgeneesmiddelen, namelijk na twee tot vier weken. Biologische geneesmiddelen worden soms ook beter verdragen. Ondanks deze voordelen worden de klassieke basisgeneesmiddelen nog steeds als de gouden standaard beschouwd. Dit komt omdat basisgeneesmiddelen zeer goed worden getest, ook wat hun effect op lange termijn betreft. Er zijn minder gegevens beschikbaar over de nieuwere biologische geneesmiddelen.
  • Daarom worden biologische geneesmiddelen tot dusverre vooral in de therapie gebruikt wanneer de klassieke basismedicijnen niet meer volstaan. In dit geval kunnen ze ook worden gecombineerd met basismedicijnen. Deze aanpak zal in de toekomst hoogstwaarschijnlijk veranderen ten gunste van biologische geneesmiddelen, zodra voldoende empirische gegevens over deze nieuwe geneesmiddelen beschikbaar zijn.

Fysiotherapie en kinesitherapie bij reumatoïde artritis

Naast de behandeling met geneesmiddelen spelen ook doelgerichte bewegingstherapieën zoals fysiotherapie en ergotherapie een belangrijke rol bij de behandeling van reumatoïde artritis. Zij helpen de beweeglijkheid van de gewrichten te behouden en te verbeteren. Daartoe worden onder professionele begeleiding tijdens de fysiotherapie speciale bewegingen aangeleerd en geoefend. Deze training helpt de spieren te versterken en mogelijke verkortingen en verkeerde houdingen tegen te gaan. In ergotherapie kunnen patiënten ook leren om alledaagse bewegingen en handbewegingen uit te voeren op een manier die gemakkelijk is voor de gewrichten en om speciale hulpmiddelen te gebruiken om het dagelijks leven gemakkelijker te maken.

Juiste voeding zie ook onze pagina https://bit.ly/VoedingsadviezenFinesseMedicalCenter

  • Aangezien reumatoïde artritis een systemische ziekte is – d.w.z. een ziekte die het hele lichaam aantast – speelt goede voeding ook een belangrijke rol bij de behandeling. De Duitse Reumaliga beveelt een gezonde en evenwichtige voeding aan met voldoende vitaminen, voedingsstoffen, sporenelementen en antioxidanten, volgens de aanbevelingen van de Duitse voedingsvereniging (DGE).
  • Eenzijdige “reumadiëten” moeten daarentegen zoveel mogelijk worden vermeden. Aangezien patiënten met chronische polyartritis andere voedingsstoffen nodig hebben dan gezonde mensen, kan dit gemakkelijk leiden tot tekorten aan voedingsstoffen. Bij het samenstellen van hun dieet kiezen mensen met reumatoïde artritis bij voorkeur voedingsmiddelen uit het zogenaamde mediterrane dieet. Dit omvat verse groenten en fruit, vis, weinig vlees en koudgeperste plantaardige oliën zoals olijfolie. Bovendien moeten mensen met reumatoïde artritis aandacht besteden aan het volgende: Vlees en melk zijn schadelijk bij reumatoïde artritis.
  • Om het verloop van de ontstekingsreumatische ziekte positief te beïnvloeden, moet de inname van arachidonzuur in de voeding worden verminderd. Arachidonzuur behoort tot de omega-6-vetzuren en komt uitsluitend voor in dierlijke voedingsmiddelen. Bij de metabolisering vormt het lichaam er ontstekingsboodschappers uit, die reumatische ontstekingen in de gewrichten aanwakkeren. Arachidonzuur komt vooral voor in vette vlees- en worstproducten, maar ook in melk en vetrijke zuivelproducten zoals kaas en room, en in eieren. Deze voedingsmiddelen moeten sterk worden beperkt of de vetarme varianten moeten de voorkeur krijgen boven de vetrijke.

Vis bij reumatoïde artritis

Het eten van eicosapentaeenzuur daarentegen heeft een positief effect op het verloop van de ziekte. Eicosapentaeenzuur behoort tot de omegea-3 vetzuren. Het heeft een ontstekingsremmend effect en verbetert de doorbloeding. Eicosapentaeenzuur wordt hoofdzakelijk aangetroffen in visolie, maar kan ook worden gevormd uit alfa-linoleenzuur, dat op zijn beurt wordt aangetroffen in walnoot-, soja-, tarwekiem-, lijnzaad- en koolzaadolie. Deze plantaardige oliën van hoge kwaliteit en vette zeevis moeten dus meerdere malen per week worden gegeten. Bovendien helpt de consumptie van antioxidanten, zoals die welke aanwezig zijn in gember, knoflook, kerrie en komijn, de vorming van ontstekingsbevorderende boodschapperstoffen in het lichaam te verminderen.

Nicotine en alcohol bij reumatoïde artritis

Het is aangetoond dat het roken van tabak een negatief effect heeft op het beloop van reumatoïde artritis. Reumapatiënten moeten daarom, indien mogelijk, stoppen met roken of het roken op zijn minst aanzienlijk verminderen. De gegevens over alcohol zijn niet zo duidelijk. In het algemeen heeft een hoog alcoholgebruik een negatief effect op de gezondheid. Af en toe een glas wijn of bier zou echter in de regel geen negatief effect mogen hebben. Er zijn zelfs studies die een zeker beschermend effect toeschrijven aan matig alcoholgebruik bij reuma.

Vasten bij reuma

Het is bewezen dat reumatoïde artritis positief kan worden beïnvloed door therapeutisch vasten. Verschillende studies hebben aangetoond dat langere periodes van vasten een ontstekingsremmend effect hebben op het lichaam. Dit leidt vaak tot een aanzienlijke verbetering van de symptomen na slechts een paar dagen vasten. De gewrichtspijn vermindert, de zwelling neemt af en de beweeglijkheid van de gewrichten verbetert.

Dit kan worden verklaard door het feit dat het lichaam tijdens het vasten geen arachidonzuur via de voeding krijgt toegediend. Dit betekent dat er minder ontstekingsbevorderende stoffen worden aangemaakt. Bovendien kunnen de immuunreacties tijdens de hongerdood verzwakt zijn. Bovendien wordt de lichaamseigen cortisonsecretie verhoogd tijdens het vasten. Het lichaam maakt als het ware zijn eigen prednisolon aan, dat bovendien de ontsteking in het lichaam afremt.

  • Een vastenkuur voor reumatoïde artritis is in principe geschikt voor elke reumapatiënt, zolang hij of zij geen ondergewicht heeft, aan eetstoornissen lijdt of andere ernstige vroegere aandoeningen heeft. Aangezien vasten een grote inspanning voor het lichaam is, mag een kuur nooit alleen worden uitgevoerd, maar moet deze altijd worden begeleid door een ervaren behandelaar. Een vastenkuur voor reumatoïde artritis duurt gemiddeld zeven tot tien dagen. Na het verbreken van het vasten is het belangrijk niet onmiddellijk terug te vallen in ongezonde eetgewoonten, maar het dieet op lange termijn zo veel mogelijk aan te passen volgens de aanbevolen richtlijnen. Op die manier kunnen de positieve effecten van het vasten vaak op lange termijn worden gehandhaafd, zelfs na de vastenkuur.

FAQ

De volgende vragen rijzen bijzonder vaak in verband met chronische polyartritis:

Wat zijn de symptomen van reumatoïde artritis?
Typische tekenen van reumatoïde artritis zijn gewrichtsontsteking en gewrichtszwelling die langer dan zes weken duren en in beide lichaamshelften tegelijk voorkomen. Andere karakteristieke verschijnselen zijn een zogenaamde ochtendstijfheid die ten minste een uur aanhoudt en zogenaamde reumaknobbels. Daarnaast kunnen griepachtige verschijnselen optreden, zoals lichte koorts, uitputting en vermoeidheid.

Kan reumatoïde artritis genezen worden?
Reumatoïde artritis kan niet volledig worden genezen met conventionele geneeskunde. De ziekte is nu echter goed te behandelen. Met behulp van moderne geneesmiddelen is het mogelijk de aanvallen van de ziekte te onderdrukken, wat betekent dat de dreiging van gewrichtsschade of zelfs vernietiging zoveel mogelijk kan worden voorkomen of zo lang mogelijk kan worden uitgesteld. In het verleden konden talrijke genezingsprocessen worden gedocumenteerd met de orthomoleculaire geneeskunde.

Wat is het verschil tussen reuma en artritis?
Artritis is de medische term voor een ontstekingsziekte van de gewrichten. Het kan zich op verschillende manieren ontwikkelen. Het kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door een purulente bacteriële infectie. Dit gebeurt wanneer ziektekiemen het gewricht binnendringen als gevolg van een verwonding of via de bloedbaan. Gewrichtsontsteking kan ook optreden zonder infectie, bijvoorbeeld door een auto-immuunreactie van het lichaam. Dit omvat alle gewrichtsziekten van het reumatische type. Artritis is dus de overkoepelende term en reuma een bijzondere vorm ervan.

Hoe ontstaat reumatoïde artritis?
Reumatoïde artritis (chronische polyartritis) is een auto-immuunziekte. Dit is wanneer het immuunsysteem verkeerd wordt gericht en het lichaam de lichaamseigen structuren aanvalt. In het geval van reumatoïde artritis veroorzaakt dit ontstekingsreacties in het gewrichtskapsel, die kunnen leiden tot zwelling, pijn en enorme schade aan de aangetaste botten, het kraakbeen en de zachte weefsels.

Is reumatoïde artritis besmettelijk?
Nee, reumatoïde artritis is niet besmettelijk. Het is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de eigen structuren van het lichaam aanvalt. Dit wordt niet overgedragen door bloed of via de lucht. Wel is er een genetische component, waardoor het in families vaker voorkomt.

Wat is het verschil tussen artritis en artrose?
De medische term artritis komt uit het Grieks en betekent “ontstekingsziekte van de gewrichten”. Artritis kan worden veroorzaakt door bacteriën, andere ziekteverwekkers of als gevolg van een auto-immuunziekte. Artrose is een degeneratieve aandoening, d.w.z. slijtage van de gewrichten. Deze natuurlijke slijtage ontstaat meestal in de loop van het leven of als gevolg van een permanente verkeerde of overmatige belasting van een gewricht.

Maak online een afspraak voor een gratis en vrijblijvend consult: https://bit.ly/ContactFinesseMedicalCenter

De informatie op deze pagina is geschreven en gecontroleerd door:

Cor Kok
Oprichter Finesse Medical Center